Staalgigant ArcelorMittal stopt de decarbonisatie in Bremen en Eisenhüttenstadt!

Staalgigant ArcelorMittal stopt de decarbonisatie in Bremen en Eisenhüttenstadt!

Een moeilijke beslissing voor de Duitse staalindustrie: ArcelorMittal Europe heeft aangekondigd dat het zijn decarbonisatieplannen voor de platte staalfabrieken in Bremen en Eisenhüttenstadt stopzet. De reden? Het bedrijf beschouwt de CO₂-arme staalproductie als economisch onduurzaam, zoals MachinenMarkt meldt. Hoewel een contract met de federale overheid voorzag in een financiering van 1,3 miljard euro en een start van de bouw in juni 2025, heeft ArcelorMittal nu besloten af ​​te zien van deze fondsen.

Het bedrijf bleef in het verleden al achter bij de verwachtingen: ondanks financieringstoezeggingen van ruim 1 miljard euro heeft het nooit een beroep gedaan op overheidssteun. CEO Reiner Blaschek rechtvaardigt deze stap met de moeilijke economische situatie. Hoge elektriciteitsprijzen en de onvoldoende beschikbaarheid van groene waterstof maken de overstap naar emissiearme productie simpelweg niet rendabel.

Een tegenvaller voor de klimaatdoelstellingen

De Senaat van Bremen reageerde met grote teleurstelling op het besluit van ArcelorMittal. Er was al 250 miljoen euro beschikbaar om de herstructurering van de staalproductie te bevorderen. Wat overblijft is een bittere nasmaak: “We moeten nog steeds vasthouden aan ons doel om de staalproductie duurzamer te maken”, aldus een woordvoerder van de Senaatsadministratie.

Maar er is niet alleen weerstand in Bremen en Eisenhüttenstadt. IG Metall bekritiseert het besluit van ArcelorMittal als strategisch kortzichtig en roept op tot een crisistop voor de hele staalindustrie. Volgens IG Metall konden de negatieve effecten op de reeds beoogde klimaatdoelstellingen en de werkgelegenheid in de industrie niet langer worden genegeerd, zoals Ingenieur benadrukt.

De uitdagingen van de staalindustrie

Groene waterstof wordt beschouwd als de sleuteltechnologie voor klimaatvriendelijke staalproductie. Maar de realiteit is anders: het is momenteel zeldzaam en duur, juist omdat de productie ervan veel elektriciteit uit hernieuwbare energiebronnen vereist. In Duitsland veroorzaakt de staal- en ijzersector tussen de 6 en 7% van de industriële CO₂-uitstoot, wat de urgentie van verandering des te duidelijker maakt, zoals BDEW uitlegt.

In tegenstelling tot ArcelorMittal zetten bedrijven als Thyssenkrupp, Salzgitter en Stahl-Holding-Saar hun decarbonisatieplannen voort. Thyssenkrupp investeert bijvoorbeeld zo'n 3 miljard euro in zijn herstructurering, terwijl Salzgitter van plan is ruim 2 miljard euro te investeren in de opbouw van zijn eigen waterstofcapaciteiten. De cruciale vraag blijft: hoe kan de industrie de nodige planningszekerheid en financiële steun krijgen om de verandering daadwerkelijk door te voeren?

In deze gespannen situatie zal het van cruciaal belang zijn dat de staalindustrie en de politieke besluitvormers samenwerken om de uitdagingen te overwinnen en de ambitieuze klimaatdoelstellingen niet uit het oog te verliezen.