Κατάρρευση του Πάγου της Δυτικής Ανταρκτικής: Επείγουσα ανάγκη για δράση!

Transparenz: Redaktionell erstellt und geprüft.
Veröffentlicht am

Μάθετε πώς το Ινστιτούτο του Πότσνταμ χρησιμοποιεί τις τρέχουσες μελέτες για να ρίξει φως στην κατάρρευση του στρώματος πάγου της Δυτικής Ανταρκτικής και τις επιπτώσεις του στο επίπεδο της θάλασσας.

Erfahren Sie, wie das Potsdam-Institut durch aktuelle Studien den Kollaps des westantarktischen Eisschilds und dessen Auswirkungen auf den Meeresspiegel beleuchtet.
Μάθετε πώς το Ινστιτούτο του Πότσνταμ χρησιμοποιεί τις τρέχουσες μελέτες για να ρίξει φως στην κατάρρευση του στρώματος πάγου της Δυτικής Ανταρκτικής και τις επιπτώσεις του στο επίπεδο της θάλασσας.

Κατάρρευση του Πάγου της Δυτικής Ανταρκτικής: Επείγουσα ανάγκη για δράση!

Το στρώμα πάγου της Δυτικής Ανταρκτικής αντιμετωπίζει κρίσιμα χρόνια που θα μπορούσαν να έχουν εκτεταμένες συνέπειες για τα παγκόσμια επίπεδα της θάλασσας. Σύμφωνα με μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο «Communications Earth & Environment» και συν-συγγραφέας του Ινστιτούτου Πότσνταμ για την Έρευνα Κλιματικών Επιπτώσεων (PIK), μεταξύ άλλων, μια πιθανή κατάρρευση του στρώματος πάγου θα μπορούσε να οδηγήσει σε άνοδο της στάθμης της θάλασσας έως και τέσσερα μέτρα για αρκετούς αιώνες. Η ερευνητική ομάδα, η οποία περιλαμβάνει το PIK, το νορβηγικό ερευνητικό κέντρο NORCE και το Πανεπιστήμιο Northumbria, ανέλυσε προσομοιώσεις μοντέλων 800.000 ετών για να εξετάσει τις αντιδράσεις του φύλλου πάγου σε παλαιότερες κλιματικές διακυμάνσεις. Εντοπίστηκαν δύο σταθερές καταστάσεις του φύλλου πάγου: μία στην οποία το φύλλο πάγου εξακολουθεί να υπάρχει και μία άλλη που δείχνει μια κατάσταση κατάρρευσης. Ο κύριος λόγος για την αλλαγή μεταξύ αυτών των κρατών είναι η αύξηση της θερμοκρασίας της θάλασσας γύρω από την Ανταρκτική. Η μελέτη δείχνει επίσης ότι ο ωκεανός, όχι η ατμόσφαιρα, είναι η πηγή θερμότητας για το λιώσιμο των πάγων.

Ο επείγων χαρακτήρας δεν μπορεί να αγνοηθεί: για να αποφευχθούν καταστροφικά σενάρια, απαιτούνται άμεσα μέτρα για τη μείωση των εκπομπών. Η ερευνητική ομάδα τονίζει ότι η απώλεια πάγου είναι αυτοενισχυόμενη και μπορεί να είναι δύσκολο να σταματήσει. Μια πλήρης επιστροφή σε μια σταθερή κατάσταση μετά από μια κατάρρευση θα μπορούσε να διαρκέσει χιλιάδες χρόνια. Η συνειδητοποίηση ότι το στρώμα πάγου μπορεί να αποσταθεροποιηθεί σε δεκαετίες, παρόλο που χρειάζονται δεκάδες χιλιάδες χρόνια για να αναπτυχθεί, καθιστά σαφές ότι απαιτείται ταχεία δράση. Η υποχώρηση του στρώματος πάγου δεν θα μπορούσε πλέον να αποτραπεί όταν η στάθμη της θάλασσας φτάσει σε άνοδο τεσσάρων μέτρων, κάτι που θεωρείται σημείο καμπής. Αυτό έχει εκτεταμένες επιπτώσεις στις παράκτιες περιοχές σε όλο τον κόσμο, με τους ειδικούς να προειδοποιούν για τις οικονομικές συνέπειες.

Νέα ελπίδα: το στρώμα πάγου μεγαλώνει

Ενώ το σενάριο ακούγεται δραματικό, υπάρχουν και φωτεινά σημεία. Σύμφωνα με το τρέχον Έρευνα και γνώση Το στρώμα πάγου της Ανταρκτικής φέρεται να έχει αυξηθεί σε μάζα για πρώτη φορά εδώ και δεκαετίες. Αυτή η θετική εξέλιξη έχει μειώσει την παγκόσμια άνοδο της στάθμης της θάλασσας τα τελευταία χρόνια. Μια μελέτη από το Πανεπιστήμιο Tongji δείχνει ότι μεταξύ 2021 και 2023, ο πάγος αυξήθηκε κατά 107,79 γιγατόνους ετησίως. Ο λόγος για αυτήν την αύξηση είναι τα υψηλά ποσά βροχοπτώσεων, που έχουν συμβάλει σε αύξηση ρεκόρ της μάζας πάγου.

Προηγούμενες αναλύσεις είχαν δείξει ότι το στρώμα πάγου, ιδιαίτερα στη Δυτική Ανταρκτική και την Ανταρκτική Χερσόνησο, συνέχιζε να χάνει μάζα, ενώ οι παγετώνες στην Ανατολική Ανταρκτική ήταν σταθεροί. Τα δορυφορικά δεδομένα GRACE και GRACE-FO δείχνουν ότι το στρώμα πάγου έχει στρίψει από το 2021 έως το 2023, παρά τις προηγούμενες απώλειές του. Ωστόσο, η συμβολή του στρώματος πάγου της Ανταρκτικής στην παγκόσμια άνοδο της στάθμης της θάλασσας παραμένει ένα ευαίσθητο ζήτημα, καθώς οι παγετώνες στη Δυτική Ανταρκτική παραμένουν σε κίνδυνο.

Η κλιματική αλλαγή και οι επιπτώσεις της

Η κλιματική αλλαγή διαδραματίζει κεντρικό ρόλο στην κατάσταση του στρώματος πάγου. Όπως αυτό Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Περιβάλλοντος εξηγεί, η Ανταρκτική έχει θερμανθεί σημαντικά τα τελευταία 50 χρόνια. Ειδικότερα η χερσόνησος της Ανταρκτικής κατέγραψε αύξηση θερμοκρασίας 2,6 °C. Οι προσαρμογές στο οικοσύστημα είναι αισθητές και αυτό αυξάνει την πίεση σε πολλά είδη. Όχι μόνο μειώνονται οι πληθυσμοί των κριλ, αλλά και τα αυτόχθονα είδη πτηνών υποχωρούν σε ψυχρότερες περιοχές, ενώ τα υπο-ανταρκτικά είδη μετακινούνται νότια.

Συνοψίζοντας, η μοίρα του στρώματος πάγου της Δυτικής Ανταρκτικής είναι περίπλοκη και εγείρει πολλά ερωτήματα. Ενώ τα πρόσφατα δεδομένα για την αύξηση της μάζας του πάγου δίνουν αφορμή για ελπίδες, οι προειδοποιήσεις των επιστημόνων απαιτούν βιασύνη στη λήψη μέτρων για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής και τη μείωση των εκπομπών. Υπάρχει κάτι που πρέπει να γίνει – και όλοι πρέπει να κάνουμε αυτό που μας αναλογεί.