Φιλία στα σύνορα: Πώς βρήκαν δύο γυναίκες από τον πόλεμο ο ένας τον άλλον

Φιλία στα σύνορα: Πώς βρήκαν δύο γυναίκες από τον πόλεμο ο ένας τον άλλον

Rüdersdorf, Deutschland - Στο Rüdersdorf, μια μικρή κοινότητα στην περιοχή Märkisch-Oderland, δύο γυναίκες στη μέση της συνεχιζόμενης σύγκρουσης μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας έχουν κάνει μια αξιοσημείωτη φιλία. Η Jeva, ουκρανική από το Tschornomorsk κοντά στην Οδησσό, και η Aleksandra, ρωσική κάτοικος στο Κίεβο, συναντήθηκε σε μια ευπρόσδεκτη συνάντηση για τους Ουκρανούς των προσφύγων. Και οι δύο έφυγαν στη Γερμανία πριν από τρία χρόνια μετά την επίθεση της Ρωσίας στην Ουκρανία και από τότε μοιράστηκαν τη μοίρα τους ως πρόσφυγες.

Αυτός ο πόλεμος τους συνδέει καθώς κυριαρχούν τις δύσκολες συνθήκες μαζί. Οι κόρες της ήταν προσωρινά συμμαθητές, οι οποίοι ενοποίησαν περαιτέρω την επαφή μεταξύ των δύο γυναικών. Οι τακτικές εκδρομές με ποδήλατο και επισκέψεις εστιατορίων δείχνουν πώς μπορεί να ευδοκιμήσει μια φιλία κάτω από τέτοιες δυσμενείς συνθήκες.

Ανοιχτή ανταλλαγή για τον πόλεμο και την ειρήνη

Μια ιδιαίτερα συγκινητική πτυχή της φιλίας της είναι η ικανότητα να συζητήσει ανοιχτά τον πόλεμο. Η Aleksandra και η Jeva κάνουν χωρίς κακά λόγια και αντ 'αυτού αντιμετωπίζουν αντίθετες προοπτικές. Η Αλεξάντρα Ρωσία βλέπει τη Ρωσία, ειδικά από τη Δύση, ειδικά το ΝΑΤΟ, ενώ η Τζέβα βλέπει τα εδαφικά συμφέροντα ως τον κύριο λόγο για τον πόλεμο. Και οι δύο γυναίκες έχουν οικογένεια στην Ουκρανία, ανταλλάσσουν τακτικά πληροφορίες σχετικά με τις τρέχουσες επιθέσεις πυραύλων και επιδιώκουν τις εξελίξεις στην πατρίδα τους με μεγάλη ανησυχία.

Η σκοτεινή κατάσταση ενισχύεται επίσης από τα κοινά συναισθήματά της σχετικά με τις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες. Και οι δύο γυναίκες έχουν ελάχιστες ελπίδες σε αυτές τις συνομιλίες. Ειδικά όταν πρόκειται για το ζήτημα των πιθανών περιφερειακών απαγωγών, βρίσκονται σε διαφορετικές πλευρές. Η Αλεξάντρα μιλάει ότι η Ουκρανία δεν πρέπει να γίνει μέρος του ΝΑΤΟ, ενώ η JEVA πιστεύει ότι είναι απαραίτητο.

Η ζωή στη Γερμανία

Ανεξάρτητα από τις συγκρούσεις στο σπίτι, και οι δύο γυναίκες έχουν αρχίσει να ενσωματώνουν στη Γερμανία. Η Aleksandra είναι τώρα λογιστής και μαθαίνει γερμανικά, ενώ η Jeva περιμένει την αναγνώρισή της ως καθηγητής πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης. Οι συνθήκες διαβίωσής τους αντικατοπτρίζουν μια ευρύτερη πραγματικότητα: στη Γερμανία υπάρχουν πάνω από 1,25 εκατομμύρια πρόσφυγες από την Ουκρανία, περίπου το 83% των οποίων ζουν σε ιδιωτικά καταλύματα. Από την άποψη αυτή, το υψηλό ποσοστό των γυναικών μεταξύ των προσφύγων ενηλίκων, που είναι περίπου 62%, και το ποσοστό περίπου 359.000 παιδιών ηλικίας κάτω των 18 ετών, πολλοί από τους οποίους έχουν ήδη παρακολουθήσει το σχολείο.

Σχετικά με την ελπίδα -για επιστροφή στην Ουκρανία, και οι δύο γυναίκες συμφωνούν: ακόμα και αν ο πόλεμος τελειώσει, δεν θέλουν να επιστρέψουν στην πατρίδα τους επειδή έχουν κερδίσει μια θέση στη Γερμανία. Σύμφωνα με τα σημερινά στοιχεία, πολλοί Ουκρανοί πρόσφυγες έχουν ενσωματωθεί τώρα στη γερμανική αγορά εργασίας - περίπου 306.600 έχουν βρει θέσεις εργασίας. Πρόκειται για μια ενθαρρυντική ανάπτυξη, ιδίως στο πλαίσιο του καθεστώτος νομικής προστασίας, το οποίο ισχύει μέχρι το 2027 και που τους δίνει πρόσβαση σε κοινωνικά οφέλη και εκπαίδευση.

Η Jeva και η Aleksandra δεν είναι μόνο συμβολικές μορφές του πολέμου και της πτήσης, αλλά και ένα παράδειγμα του τι μπορεί να προκύψει σε δύσκολες στιγμές: φιλία, κατανόηση και θέληση να βρεθεί ένα νέο σπίτι παρά όλες τις αντιξοότητες. Η ιστορία του λάμπει σαν μια ελαφριά δέσμη σε αυτούς τους σκοτεινούς χρόνους, μια μνήμη ότι η ανθρώπινη σύνδεση είναι δυνατή ακόμη και στα σύνορα.

Αυτό το άρθρο φωτίζει τις προκλήσεις και τις επιτυχίες των Ουκρανών προσφύγων στη Γερμανία και σημειώνει ότι η συμφωνία σχετικά με την ανάγκη για την ολοκλήρωση και τις γέφυρες, ακόμη και σε ένα περιβάλλον που χαρακτηρίζεται από συγκρούσεις, δεν είναι παρά μη ρεαλιστική. Αυτά τα ευρήματα δείχνουν επίσης την τρέχουσα πραγματικότητα των προσφύγων, οι οποίοι επηρεάζουν πολλούς από εμάς και των οποίων η μοίρα επηρεάζει την καρδιά του κοινωνικού λόγου. Οι προσφορές υποστήριξης είναι απαραίτητες, δεδομένου ότι σύμφωνα με το BAMF μέχρι το 2024 οι κανονισμοί για τα στοιχεία του τρίτου κράτους θα αυξηθούν, πράγμα που σημαίνει ότι πολλοί είναι χωρίς την απαραίτητη κατάσταση προστασίας.