Wandlitz: geheimen van de DDR-elite in de schaduw van de oude bomen

Transparenz: Redaktionell erstellt und geprüft.
Veröffentlicht am

Ontdek de geschiedenis van de bosnederzetting Wandlitz, het geheime toevluchtsoord van de DDR-elite en hun bevoorrechte manier van leven.

Entdecken Sie die Geschichte der Waldsiedlung Wandlitz, dem geheimen Rückzugsort der DDR-Elite und ihrer privilegierten Lebensweise.
Ontdek de geschiedenis van de bosnederzetting Wandlitz, het geheime toevluchtsoord van de DDR-elite en hun bevoorrechte manier van leven.

Wandlitz: geheimen van de DDR-elite in de schaduw van de oude bomen

De Wandlitz Waldsiedlung, verscholen in het bosgebied bij Bernau, vertelt het verhaal van een heel bijzondere plek. De nederzetting, voorheen bekend als 'Bonzenhausen', 'Volvograd' of 'SED-getto', diende tientallen jaren als toevluchtsoord voor de vooraanstaande leiderschapselite van de DDR. Op filmbeelden uit de periode 1990 tot 1992 is een gebied te zien dat omgeven was door een twee meter hoge muur en streng bewaakt werd. Hier woonden leden van het Politburo en grote namen als Erich Honecker en Walter Ulbricht. De nederzetting werd gebouwd tussen 1958 en 1960 en staat sinds juni 2017 op de monumentenlijst, zo meldt coolis.de.

Het eens zo rooskleurige idee van luxueus leven wordt echter in twijfel getrokken door amateurhistoricus Paul Bergner. Hij, die als tuinman in de nederzetting werkte, beschrijft de levensomstandigheden als minder weelderig dan vaak wordt voorgesteld. Het huis van Walter Ulbricht, een nogal onopvallend gebouw van twee verdiepingen, is slechts 200 vierkante meter groot en heeft slechts maximaal 15 kamers. Op kosten van de staat werd het interieur aangepast aan de wensen van de bewoners, wat vanuit hedendaags perspectief misschien vreemd lijkt. Ook het tuinlandschap, ooit ontworpen door tuinarchitect Hugo Namslauer, vertoont na de val van de Muur enig verlies, aangezien veel sculpturen zijn verdwenen, zoals Deutschlandfunk Kultur constateert.

De bosnederzetting Wandlitz vandaag

De bosnederzetting heeft een oppervlakte van 1,5 vierkante kilometer en is sinds de val van het communisme aanzienlijk veranderd. Tegenwoordig maakt het deel uit van de Brandenburgse kliniek Bernau, die is gehuisvest in de voormalige huizen van DDR-functionarissen. Deze kliniek werd in de zomer van 1990 geopend en biedt plaats aan ongeveer 700 opgenomen patiënten. Ook is er een seniorencentrum en zijn er diverse dienstverleners die het gebied delen. Interessant is dat de locatie voorheen een voormalige schietbaan was, die een heel andere bestemming kreeg toen deze werd omgebouwd tot woonwijk, zoals Wikipedia) meldt.

Verandering gedijt te midden van vertrouwde structuren. In de woning van Walter en Lotte Ulbricht wordt binnenkort een klein Wandlitz-museum gebouwd om recht te doen aan de geschiedenis van deze unieke plek. De aangrenzende “F-Club”, die ooit politieke functionarissen een breed scala aan vrijetijdsactiviteiten aanbood, staat nu bekend als “Haus Barnim” en is eveneens een monumentaal pand.

Een blik op de historische gebouwen en de omliggende natuur brengt het verleden tot leven. Oude bomen en verweerde muren doen denken aan machtsstructuren uit het verleden, die ook hun plek vinden in de filmdocumentaire, waarin de levens van de elites achter gesloten deuren centraal staan. De foto's illustreren het contrast tussen persoonlijke luxe en de realiteit van het leven voor het grote publiek. Deze herinneringen zijn niet alleen Khias, ze nodigen ook uit tot reflectie over de politieke machtsverhoudingen en privileges die in dit isolement heersten.