Theaterschandaal in Senftenberg: regisseur Daniel Ris wordt niet verlengd!

Theaterschandaal in Senftenberg: regisseur Daniel Ris wordt niet verlengd!

In Brandenburg zorgt de beslissing om het contract van de directeur van de “Neue Bühne Senftenberg”, Daniel Ris, na 2027 niet te verlengen, voor grote opwinding in de culturele scene. De exacte redenen achter deze irritante beslissing blijven onduidelijk. Hoe Deutschlandfunk-cultuur gemeld hebben verschillende directeuren uit de regio zich solidair verklaard met Ris. Ze prijzen vooral zijn artistieke prestaties en publieksuitbreiding. Deze steun komt vooral in het licht van het feit dat Ris de afgelopen jaren uitstekende recordbezettingsgraden en positieve feedback van pers en publiek heeft behaald. De spanningen binnen het theaterlandschap leiden tot een discussie over de invloed van politieke stromingen, met name de AfD.

Waarom werd Daniel Ris niet daadwerkelijk behouden? Deze vraag stellen veel mensen zich en de theatermedewerkers en ondergetekende regisseurs eisen een transparante uitleg. Dit werd ook geuit door vertegenwoordigers van de Duitse Toneelvereniging, die de berichtgeving over het besluit irritant vonden. De toneelvereniging benadrukt dat een door de overheid gesteund theater niet onder politieke controle mag staan, wat de speculatie over politieke invloed verder aanwakkert, zoals opgemerkt in het theaterportaal nachtkritik.de. De Lausitzerrundschau voegt eraan toe dat zowel districtsbestuurder Siegurd Heinze als burgemeester Andreas Pfeiffer geen enkele reden voor het besluit hebben opgegeven.

Solidariteit en vervreemding

De solidariteit voor Daniel Ris is de afgelopen dagen merkbaar toegenomen. In een gezamenlijke verklaring spraken talrijke theaterregisseurs, waaronder Bettina Jahnke van het Hans Otto Theater Potsdam en Florian Vogel van het Kleist Forum in Frankfurt (Oder), hun steun uit. Zij uiten hun verbazing over het niet verlengen van het contract en eisen tegelijkertijd duidelijke mededeling van de redenen. De Duitse Theatervereniging steunt deze eis en benadrukt het belang van theater als immaterieel cultureel erfgoed, wat de internationale uniciteit van het Duitse theaterlandschap onderstreept.

De discussie over financiële steun en de onafhankelijkheid van theaters in Duitsland is niet nieuw. Hoe Goethe.de Staten zijn staatssubsidies essentieel voor het voortbestaan ​​van de meeste theaters. In 2015 hebben staten en gemeenten maar liefst 3,7 miljard euro beschikbaar gesteld voor theater en muziek. Wanneer er echter een dreiging is van politieke invloed of discussie over de economische levensvatbaarheid, leidt dit vaak tot een spanning tussen artistieke vrijheid en economische beperkingen.

Daniel Ris is overweldigd door de grote solidariteit van zijn collega’s, maar houdt zich terug voor zijn eigen publieke uitspraken. Deze situatie roept de vraag op: in hoeverre kan de politiek ingrijpen in het artistieke vermogen en de vrijheid zonder de diversiteit en levendigheid van het culturele toneel in gevaar te brengen? In een tijd waarin theater op veel plaatsen erg populair is, is het duidelijk dat steun voor creatieve vrijheid essentieel is om in de toekomst een levendig en divers cultureel aanbod in Brandenburg te garanderen.