Χριστούγεννα για όλους: Οι μοναχικοί άνθρωποι λαμβάνουν βοήθεια και παρηγοριά!

Transparenz: Redaktionell erstellt und geprüft.
Veröffentlicht am

Η Φρανκφούρτη (Oder) αναφέρει τα Χριστούγεννα για τους μοναχικούς ανθρώπους, τις φήμες του Uwe Kockisch και τη μοναξιά που προκαλείται από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Frankfurt (Oder) berichtet über das Weihnachtsfest für Einsame, Uwe Kockischs Gerüchte und die Einsamkeit durch Social Media.
Η Φρανκφούρτη (Oder) αναφέρει τα Χριστούγεννα για τους μοναχικούς ανθρώπους, τις φήμες του Uwe Kockisch και τη μοναξιά που προκαλείται από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Χριστούγεννα για όλους: Οι μοναχικοί άνθρωποι λαμβάνουν βοήθεια και παρηγοριά!

Την παραμονή των Χριστουγέννων, τα σημαντικά χριστουγεννιάτικα καθήκοντά τους έκαναν και οι εργαζόμενοι της πυροσβεστικής στο Βραδεμβούργο. Ειδικά αυτό το διάστημα γίνεται σαφές πόσο σημαντικό είναι να υποστηρίζεις μοναχικούς ανθρώπους. Σύμφωνα με μια πρόσφατη έρευνα της Malteser, ένα εντυπωσιακό 50 τοις εκατό των ερωτηθέντων θα ήταν πρόθυμοι να μιλήσουν με μοναχικούς ανθρώπους στο τηλέφωνο. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό σε μια χώρα όπου η μοναξιά είναι συχνά ένα σιωπηλό αλλά πιεστικό πρόβλημα που μπορεί να επιδεινωθεί από την κοινωνική απομόνωση. Το θέμα ενισχύεται από ανάλυση του Κοινού Κέντρου Ερευνών της ΕΕ που δείχνει ότι η παθητική χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης συνδέεται με αυξημένα αισθήματα μοναξιάς. Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι η κατανάλωση περιεχομένου αποκλειστικά χωρίς αλληλεπίδραση αυξάνει τα συναισθήματα αποσύνδεσης, ιδιαίτερα μεταξύ των νέων ηλικίας 16 έως 30 ετών που περνούν περισσότερες από δύο ώρες την ημέρα στα κοινωνικά δίκτυα.

Τέτοια μοναξιά δεν προκαλείται μόνο από την ψηφιακή συμπεριφορά των ανθρώπων, αλλά και από κοινωνικές δομές. Αυτό γίνεται ιδιαίτερα εμφανές στις γιορτές. Στο Πότσνταμ, πραγματοποιήθηκε λειτουργία στο St. Nikolaikirche, που πρόσφερε χώρο για προβληματισμό και κοινότητα. Αυτή η περίσταση μας θυμίζει το μήνυμα των Πολωνών επισκόπων προς τους Γερμανούς ομολόγους τους πριν από 60 χρόνια, στο οποίο διατυπώθηκε η πρόταση «Συγχωρούμε και ζητάμε συγχώρεση». Τέτοιες περιεκτικές χειρονομίες έχουν μεγάλη σημασία σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς.

Τιμές και πένθος

Μια θλιβερή απώλεια επισκίασε τις γιορτινές μέρες: ο γνωστός ηθοποιός Uwe Kockisch, διάσημος για τον ρόλο του ως Commissario Brunetti στο «Donna Leon» και για τη δουλειά του στο θέατρο, πέθανε σε ηλικία 81 ετών. Έζησε μια απομονωμένη ζωή, κάτι που οδήγησε στο να φημολογείται ο θάνατός του τις τελευταίες εβδομάδες. Αυτές οι ψευδείς αναφορές είχαν προκαλέσει σύγχυση και ανησυχία στους θαυμαστές και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Παρά αυτές τις δραματικές εξελίξεις, η πραγματικότητα έχει πλέον επιβεβαιωθεί: Ο Uwe Kockisch πέθανε πράγματι και η απουσία του θα επηρεάσει βαθιά πολλούς ανθρώπους που εκτιμούσαν την τέχνη του.

Υπάρχει βαθιά θλίψη στον κλάδο και στους φίλους του ηθοποιού. Οι φήμες που προηγουμένως είχαν κάνει το γύρο για την υγεία του θα μπορούσαν να είχαν αποδειχτεί πολύ συναισθηματικές αν ήταν αβάσιμες. Τέτοιες παρεξηγήσεις δείχνουν για άλλη μια φορά πόσο σημαντική είναι η απόκτηση πληροφοριών από αξιόπιστες πηγές.

Παράδοση και κοινότητα

Παρά αυτά τα δύσκολα νέα, υπήρχαν επίσης πολλές όμορφες παραδόσεις στο Βραδεμβούργο που έφεραν κοντά τους ανθρώπους. Στο Luckau, πάνω από 100 Άγιοι Βασίληδες με δίχρονες μοτοσυκλέτες σκορπούν χαρά μοιράζοντας δώρα. Στο Waldsieversdorf, η ορχήστρα πνευστών Buckow-Waldsieversdorfer κουδουνίζει την παραμονή των Χριστουγέννων με έναν εορταστικό πύργο να φυσά εδώ και 25 χρόνια. Τέτοιες εκδηλώσεις όχι μόνο αποσπούν την προσοχή, αλλά ενισχύουν και την αίσθηση της κοινότητας στις περιοχές.

Στο Friedrichsaue, το a αφηγείται την ιστορία του χωριού και μας θυμίζει τις προηγούμενες εποχές που αποστάζονταν εκεί παράνομα schnapps. Τέτοιες ιστορίες συμβάλλουν στην πολιτιστική ταυτότητα του Βρανδεμβούργου και μαρτυρούν τη ζωή των ανθρώπων της περιοχής.

Όταν το μεσάνυχτο κουδούνισμα ανακοινώνει ότι μια νέα μέρα έχει ξεκινήσει, αναγνωρίζουμε τις διαφορετικές πτυχές της ζωής: από τη μοναξιά και τη θλίψη μέχρι την κοινότητα και την παράδοση. Μέσα σε όλα αυτά, το ερώτημα παραμένει πώς μπορούμε να υποστηρίξουμε ο ένας τον άλλον για να βρούμε σύνδεση σε αυτούς τους συχνά μοναχικούς καιρούς.