Memory in Wedding: The Forgotten Opstand van 17 juni 1953

Memory in Wedding: The Forgotten Opstand van 17 juni 1953

Hennigsdorf, Deutschland - Op 17 juni 1953 brak er een populaire opstand uit in Oost -Berlijn en de DDR, die de aandacht vestigde op de ontevredenheid van de bevolking over de politieke en economische omstandigheden. Ongeveer een miljoen mensen protesteerden tegen stijgende werknormen en een dalende levensstandaard, wat leidde tot een enorme opstand. De oorzaken van deze opstand waren diep in het verleden, met name in de beslissingen van het SED-leiderschap, dat de leefomstandigheden bleef verslechteren, zoals het House of History. Met de dood van Stalin in maart 1953 hoopten velen op positieve veranderingen, maar waren teleurgesteld toen de SED in mei een toename van arbeid aankondigde.

Nadat de bevolking op 15 en 16 juni hun ongenoegen op straat uitte, waren de protesten die verre van de volgende dag waren. Deze bleven eerst vreedzaam, maar het blad draaide zich snel om: Sovjet -troepen en de volkspolitie waren brutaal geweld tegen de demonstranten, die de onrust verder voedden. Een doelpunt van de opstand was de oosterse sector, waar de Sovjet -bondgenoten de noodtoestand bleken en de protesten werden neergeslagen. Immers, veel doden, zoals het [Federal Center for Political Education] (https://www.bpb.de/themen/deutsche-mädt-destrand-des-1953/152604/die-toten-des-volkands-vom-vom-vom-vom-vom-vom-vom-vom-vom-vom-vom-vom-vom-vom-vom-vom-vom-vom-vom--vom-vom--vom--vom--vom--vom Het exacte aantal is nog steeds niet bekend, maar 55 dodelijke slachtoffers worden bezet door bronnen.

Onbekende helden en Fates

Het lot van de slachtoffers bleven lange tijd verborgen in het donker. Veel namen zijn verloren gegaan en de levensverhalen van de doden zijn vaak onbekend gebleven. Van de 55 gedocumenteerde slachtoffers werden 34 vermoord tijdens de protesten. Onder hen waren jongeren zoals de 14-jarige Rudi Schwander of de 15-jarige Wolfgang Röhling. Deze tragische bestemmingen behoren tot de donkere hoofdstukken van de geschiedenis die niet worden herinnerd ter nagedachtenis aan de informatie van bruiloft

Im Wedding, een district dat niet direct werd beïnvloed door de onrust, er is nog steeds een monument voor de gemeentelijke urn -begraafplaats van Seestrasse, die doet denken aan de slachtoffers van de opstand. De overledene werden hier begraven op 23 juni 1953. Helaas omvat dit monument, dat een Shell -kalksteen en een sculptuur van de beeldhouwer Karl Wenke omvat. De slachtoffers worden daarentegen regelmatig herinnerd aan de slachtoffers op de Friedrichsfelde Central Cemetery, die laat zien hoe verschillend de geheugen- en herdenkingscultuur in Berlijn wordt uitgesproken.

Herdenkingsdagen en wettelijke feestdagen

17 juni is erkend als een wettelijke vakantie in de Federale Republiek Duitsland en West -Berlijn sinds 1954. Elk jaar in Berlijn wordt een kransresolutie uitgevoerd om de slachtoffers van de populaire opstand te herinneren, georganiseerd door de federale overheid en de Senaat van Berlijn. Het monument in het huwelijk is een stille plaats van herdenking, die vaak in de schaduw van een groter gedenkteken blijft, maar nog steeds een belangrijk teken is van het omgaan met geschiedenis.

De opstand van 17 juni 1953 blijft een onderscheidend punt in de geschiedenis van de geschiedenis van de Duitsers en dient als een herinnering en als een herinnering aan de Bonders for Freedom en Social Justice, die op dat moment vaak een hoog risico nam om hun stem te verheffen.